บทที่ 62

แคโรไลน์มองไปที่อาเธอร์—ผู้ชายที่เธอรู้จักมานานกว่าสิบปีและใช้ชีวิตร่วมเตียงกันมาเจ็ดปี

ความร้อนรนบนใบหน้าของเขาฉายชัดอย่างเจ็บปวด ราวกับว่าทุกสิ่งที่เธอทำนั้นผิดไปหมด

การอยู่บ้านก็ผิด การไปทำงานก็ผิด และตอนนี้ แม้แต่ความเงียบของเธอก็ยังผิด

ทันใดนั้นเธอก็รู้สึกเหนื่อยล้าขึ้นมา

“อาเธอร์” น้ำเสียง...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ